Gmina: Solina, powiat: leski, województwo: podkarpackie
Pierwsze informacje o Solinie znaleźć można w dokumentach z 1426 roku, kiedy to miejscowość leżała w dobrach Kmitów. Ta mała wieś słynie z olbrzymiej budowli jaką jest tama wodna na rzece San. Przed powstaniem zapory i elektrowni wieś znajdowała się w miejscu obecnego dna zbiornika.
Zalew Soliński
Jezioro Solińskie to największy w Polsce sztuczny zbiornik wodny retencyjno- energetyczny. Jezioro powstało by chronić Dolinę Sanu przed grożącymi jej powodziami. Zbiornik powstał w 1968 roku przez spiętrzenie wód Sanu i Solinki, przez zaporę.
Jezioro Solińskie ma powierzchnię 22 kilometrów kwadratowych, długość 26 km i pojemność 472 mln metrów sześciennych. Linia brzegowa liczy ok 156 km, a jego głębokość sięga miejscami 60 metrów. W wodach zbiornika znajdują się m. in. sandacze, okonie, bolenie, leszcze oraz płocie.
Na jeziorze znajdują się trzy wyspy: Duża Skalista i Mała zwana Zajęczą oraz Wyspa Zjawa- pojawiająca się przy niskim stanie wody.
Zapora
Zapora na jeziorze Solińskim ma 81,8 metra wysokości i jest najwyższą zaporą w Polsce. Waga zapory przekracza 2 mln. ton. Poniżej niej znajduje się elektrownia wodna, którą można także zwiedzać.
Latem 2015 roku na solińskiej zaporze powstał największy na świecie mural. Rysunek przedstawia zwierzęta, a wykonany został za pomocą myjki wysokociśnieniowej (efekt uzyskano zmywając brud).
Elektrownia wodna
Zwiedzanie zapory wewnątrz (elektrowni) rozpoczyna się od krótkiego filmiku, który wyjaśnia mechanikę zapory i procesy, które w niej zachodzą.
Po obejrzeniu filmu zaczyna się zwiedzanie zapory z przewodnikiem. We wnętrzu betonowego muru znajduje się stała temperatura 7-8 stopni Celsjusza oraz 100 % wilgotności. Na początku obejrzeć można stare turbiny znajdujące się na zewnątrz. Następnie wchodzi się do hali maszyn, gdzie widać elementy prowadzące 4 hydrozespoły.
Potem schodzi się do galerii serwisowej. Tam we wnętrzu znajdujemy się pod 81,7 metrami betonu ważącego 2 mln ton, a za ścianą 60 metrów słupa wody. Dodatkowo jest to miejsce pod dnem jeziora. W zaporze muszą znajdować się miejsca rozprężenia betonu, dlatego co 5 metrów znajduje się głęboki na 50 metrów odwiert, z którego wycieka powoli woda mineralna.
Całość sprawia ogromne wrażenie. Świadomość, że za ścianą znajduje się całe jezioro Solińskie jest wręcz przerażająca. Niestety wewnątrz zapory, ze względów bezpieczeństwa, nie można robić żadnych zdjęć. Dodatkowo przed wejściem odbywa się kontrola przez ochronę. Zwiedzać zaporę można tylko po wcześniejszej rezerwacji. Należy pamiętać także o zabraniu ze sobą dokumentu tożsamości, bo nawet to jest kontrolowane.