Gmina Tuchola, powiat: tucholski, województwo: kujawsko- pomorskie
Adres: Fojutowo 7, 89- 504 Legbąd
Akwedukt w Fojutowie to unikatowy zabytek architektury hydrotechnicznej. Jest on wzorowany na rzymskich budowlach. Akwedukt ten jest skrzyżowaniem dwóch rzek: Czerskiej Strugi (płynącej dołem) oraz Wielkiego Kanału Brdy. Budowla ta jest najdłuższym takim obiektem w Polsce bo ma aż 75 metrów długości, a między poziomami rzek jest 11 metrów.
Czytaj dalejGmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Nazwa miejscowości pochodzi prawdopodobnie od słowa smoła. Można więc przypuszczać, że istniała tu osada smolarzy, którzy wyrabiali smołę, a dodatkowo bronili granic przed okolicznymi zbójami.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1530 roku. Smolnik jest z pewnością, jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie. W latach 1951- 60 zabudowa wsi uległa zniszczeniu na skutek wysiedlenia ludności, zachowała się tylko cerkiew z 1791 roku.
Gmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Adres: Smolnik, 38- 713 Lutowiska
Obecna świątynia jest czwartą w kolejności w tym miejscu. Jej budowę zakończono w 1791 roku. Funkcję grekokatolickiej pełniła do 1951 roku. Opuszczona świątynia wraz z cerkiewnym cmentarzem była dewastowana i zamieniona na magazyn. W latach 1963- 1970 przeprowadzono pierwsze prace remontowe i wpisano cerkiew do rejestru zabytków. W 1974 roku cerkiew została formalnie przekazana parafii rzymskokatolickiej. Generalny remont przeprowadzono w latach 2004- 2005.
Czytaj dalejGmina: Cisna, powiat: leski, województwo: podkarpackie
Nazwa wsi pochodzi od słowa „lech”- zagon, grzęda lub od ukraińskiego „liska”- leszczyna. Po raz pierwszy wieś wymieniono w 1552 roku pod nazwą Ruszinów.
W latach międzywojennych w Lisznej była filia posterunku straży granicznej. W 1946 roku większość ludności wysiedlono na Ukrainę, a domy spalono. Wreszcie w latach sześćdziesiątych wieś zaczęła się na nowo odradzać za sprawą leśników.
Czytaj dalejGmina: Cisna, powiat: leski, województwo: podkarpackie
Adres: Liszna 9, 38- 607 Cisna
Mini zoo prowadzone jest przez leśniczego Tomasza Gawrycha i jego żonę. Łącznie znajduje się tu 30 różnych gatunków zwierząt, a ich liczba stale się powiększa.
Czytaj dalejGmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Wieś Hulskie należała od 1560 roku do rodu Kmitów. Po 17 września 1939 roku przez wieś przebiegała granica między Niemcami, a Rosją. W 1946 roku wieś została całkowicie spalona, a ludność przesiedlono. W związku z tym od tego czasu wieś nie istnieje. Zostały po niej tylko ruiny cerkwi, młyna i cmentarz.
Gmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Cerkiew murowaną wzniesiono w 1820 roku kiedy właścicielem wsi był Franciszek Leszczyński. Jeden z krzyży wieńczących cerkiew trafił do Chmiela. W posadce znajdowała się płyta nagrobna Andreja Kowala, który zmarł w 1904 roku. Obecnie jest ona przysypana ziemią i gruzem. Obok cerkwi znajdowała się również dzwonnica.
Czytaj dalejGmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Pierwsza wzmianka o Dwerniku pochodzi z 1533 roku, kiedy to właścicielem wsi był Piotr Kamil Sobieński. Przez kolejne lata znajdowała się ona w różnych rodach polskich.
Po II wojnie światowej wieś uległa zniszczeniu, a mieszkańców wysiedlono. Obecna zabudowa wsi powstała po 1956 roku.
Czytaj dalejGmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Adres: Dwernik 22, 38-715 Dwernik
W tym miejscu w 1785 roku zbudowano cerkiew. Niestety w 1946 roku spłonęła. Jej miejsce w 1979 roku zajął kościół. Do jego budowy wykorzystano materiały pochodzące z cerkwi grekokatolickiej w Lutowiskach (którą trzeba było rozebrać ze względu na jej stan).
Czytaj dalejGmina: Lutowiska, powiat: bieszczadzki, województwo: podkarpackie
Chmiel to wieś położona nad Sanem, a jego nazwa pochodzi być może od licznie rosnącego tu kiedyś dzikiego chmielu.
Miejscowość ta istnieje od 1502 roku. Została ona lokowana na prawie wołoskim przez Piotra Kmitę (Marszałka Wielkiego Koronnego). W czasie wojny Chmiel znajdował się kolejno pod okupacją radziecką, niemiecką i ponownie radziecką. W 1951 roku Chmiel powrócił wreszcie do Polski. Obecnie mieszka tu 151 osób.
