Miasto i gmina: Kwidzyn, powiat: kwidzyński, województwo: pomorskie
Adres: ul. Katedralna 1, 82- 500 Kwidzyn
Święto liturgiczne: 27 grudnia
Kościół pod wezwaniem świętego Jana Ewangelisty budowano od 1325 roku jako katedrę diecezji pomezańskiej i miejski kościół farny. Od początku istnienia świątynia ulegała kilkakrotnie uszkodzeniu. Pierwszy raz podczas oblężenia Kwidzynia w 1478 roku.
W czasie kiedy Prusy Książęce przeszły na protestantyzm wnętrze kościoła otynkowano, a prezbiterium i korpus przedzielono ścianą. Następnemu zniszczeniu katedra uległa w 1807 roku w okresie wojen napoleońskich. Kościół zamieniono wtedy na magazyn żywności i halę ćwiczeń. Po tych wszystkich wydarzeniach dopiero w latach 1862-1864 przeprowadzono gruntowny remont kościoła, przywracając jego średniowieczny wygląd. Wtedy to odbudowano zawalone sklepienie w prezbiterium jak również odsłonięto i przemalowano gotyckie malowidła ścienne. Ciekawostką jest że w katedrze pochowano wielkich mistrzów krzyżackich z Malborka.
Katedra świętego Jana Ewangelisty jest budowlą ceglaną w stylu gotyckim. Ze względu na fakt, że łączyła się ona z zamkiem posiadała ona także charakter obronny. Wysoka wieża kościoła służąca za dzwonnicę, była także główną wieżą zamkową i pełniła funkcję obserwacyjno- obronną. Wnętrze katedry robi ogromne wrażenie, z pewnością za sprawą swoich wymiarów. Jej długość wynosi bowiem 86 metrów, a szerokość 25 metrów. Natomiast wysokość nawy głównej to 21 metrów. Ponad wszystkim wystaje oczywiście dzwonnica wysoka na 59 metrów.
Kult błogosławionej Doroty z Mątowów
W katedrze świętego Jana Ewangelisty znajduje się kaplica błogosławionej Doroty z Mątowów. Dorota urodziła się 25 stycznia 1347 roku. Już jako dziewczynka była ona bardzo gorliwa. Mimo to rodzice wydali ją za dwadzieścia lat starszego męża. Z tego związku urodziło się dziewięcioro dzieci. Jednak w wyniku epidemii w mieście przeżyła tylko córka. Dorota już podczas małżeństwa miała wizje, a poprzez pracę, modlitwę i umartwianie jednoczyła się z Bogiem. Po śmierci dzieci Dorota wraz z mężem odbyła kilka pielgrzymek. W 1390 roku, po śmierci męża, Dorota odbyła pielgrzymkę do Rzymu.
Rok później przybywa z Gdańska (gdzie mieszkała z rodziną) do Kwidzynia. Jej spowiednikiem został wtedy ksiądz Jan z Kwidzyna. Wtedy to Dorota poprosiła księdza, aby ten pozwolił się jej zamurować w celi. Po otrzymaniu specjalnej zgody i odprawieniu nabożeństwa przez księdza Jana, Dorota została zamurowana w celi (z małymi oknami do podawania jedzenia i Eucharystii) przy katedrze kwidzyńskiej. Miało to miejsce 2 maja 1393 roku. Dorota umarła 25 czerwca 1394 roku po 14 miesiącach spędzonych w celi. W 1404 roku papież Bonifacy IX rozpoczął proces beatyfikacyjny. Po tych wydarzeniach 1976 roku wydany został Dekret Aprobujący Kult Publiczny Doroty, a ją uznano za „Błogosławioną”.
